✒️Γράφει : Παναγιώτης Σαββίδης
➡️Ο αείμνηστος Τζον Κένεντι είχε κάποτε αναφέρει ένα παλιό ρητό: «Η επιτυχία έχει πολλούς πατέρες, αλλά η αποτυχία είναι ορφανή».
Και δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο επίκαιρη υπενθύμιση από αυτό το ρητό, για την περίπτωση της εκδήλωσης «ΡΟΥΠΕΛ 1941 – Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ», που φέτος, μετά από ένα τριήμερο συγκλονιστικών δράσεων, σφραγίστηκε με τη μαζική προσέλευση χιλιάδων επισκεπτών – και μια ηθική δικαίωση όσων δούλεψαν σκληρά για αυτήν.
Το φετινό τριήμερο εκδηλώσεων (9–11 Μαΐου 2025) δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο. Από την εκπαιδευτική δράση της Παρασκευής, που απευθυνόταν αποκλειστικά σε σχολεία από όλη τη χώρα, μέχρι το κορυφαίο αναβιωτικό δρώμενο της Κυριακής, χιλιάδες άνθρωποι κατέκλυσαν το Ρούπελ, μετατρέποντας τον ιστορικό αυτό χώρο σε ένα ζωντανό σκηνικό Ιστορίας και συγκίνησης.
Με συντηρητικούς υπολογισμούς, περισσότεροι από 8.000 επισκέπτες ανέβηκαν το τριήμερο στο Οχυρό. Ένα νούμερο που όχι μόνο καταρρίπτει κάθε προηγούμενο, αλλά και αναδεικνύει με σαφήνεια τη δυναμική, τη σημασία και την ακτινοβολία αυτής της διοργάνωσης – σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Αυτή η επιτυχία δεν ήρθε εύκολα. Η πορεία της αναβίωσης από το 2016 έως σήμερα πέρασε μέσα από συμπληγάδες. Πολεμήθηκε με λύσσα, αμφισβητήθηκε σφοδρά, χλευάστηκε και συχνά υπονομεύθηκε από ανθρώπους που σήμερα… την εξυμνούν με άνεση. Θα χρειαζόταν βιβλίο ολόκληρο για να καταγράψει κάποιος τα όσα ειπώθηκαν και γράφτηκαν κατά αυτής της προσπάθειας, με τρόπο που προσέβαλε όχι μόνο τους συντελεστές της, αλλά και την ίδια την ιστορική μνήμη.
Και όμως – όπως συμβαίνει συχνά στην Ιστορία – η αλήθεια επιμένει. Η επιτυχία του «ΡΟΥΠΕΛ 1941 – Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ» έχει έναν και μόνο “πατέρα”: το Σωματείο “Στενωπός – Οχυρώσεις Μπέλλες – Αγκίστρου”.
Έναν φορέα με βαθιά ιστορική συνείδηση, ξεκάθαρο όραμα και ομάδα στελεχών που με πάθος, επιμονή και ανιδιοτέλεια μεταμόρφωσαν μια αρχική «τρελή» ιδέα σε μια από τις πιο σημαντικές εκδηλώσεις ιστορικής αναβίωσης στην Ελλάδα – και σημείο αναφοράς για τις Σέρρες.
Αξίζει δημόσια μνεία στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου “Στενωπός”, όχι από εγωισμό, αλλά από ηθική υποχρέωση. Είναι σεβασμός προς ανθρώπους που εργάστηκαν σκληρά, μακριά από φώτα και δημόσιες σχέσεις, ώστε η εκδήλωση να πραγματοποιηθεί με επαγγελματισμό, συνέπεια και κύρος. Ο λόγος για τους: Αντώνη Καχπάνη, Νεκτάριο Ταφλανίδη, Γιάννη Βεντούζη, Σοφία Καμπαντάη και φυσικά τον υπογράφοντα
Οι πέντε μας, μαζί με πολλούς ακόμα εθελοντές και συνεργάτες, σηκώσαμε το βάρος της διοργάνωσης σε όλα τα στάδια. Ήμασταν εκεί όταν η στήριξη ήταν ελάχιστη, όταν η καχυποψία κυριαρχούσε, όταν τα εμπόδια έμοιαζαν ανυπέρβλητα. Δεν λυγίσαμε. Δεν τα παρατήσαμε.
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στον Ηλία Κοτρίδη, τον ακούραστο συντονιστή του αναβιωτικού δρώμενου. Η σκηνοθετική του υπογραφή είναι καθοριστική για την αισθητική και την ένταση του δρώμενου. Είναι ο άνθρωπος που απαντά κάθε χρόνο, με πράξεις, σε όσους λένε ότι “η αναβίωση επαναλαμβάνεται”. Χάρη σε εκείνον, το Ρούπελ ζωντανεύει, όχι μόνο ως εικόνα, αλλά ως συναίσθημα.
Από καρδιάς ευχαριστούμε και τον αγαπημένο μας Αλέξη Κωστάλα, που με τη μεστή, βαθιά και καθηλωτική φωνή του συνοδεύει την εκδήλωση και της προσδίδει κύρος και συγκίνηση. Δεν είναι απλώς αφηγητής – είναι μέρος της ιστορίας αυτής της προσπάθειας.
Και βέβαια, ένα τεράστιο ευχαριστώ στους αναβιωτές από την Αθήνα, την Κύπρο, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Είναι πλέον αναπόσπαστο μέλος της μεγάλης οικογένειας της “Στενωπού”. Η παρουσία τους επιβεβαιώνει τον διεθνή χαρακτήρα της εκδήλωσης και τη διασυνοριακή απήχηση του μηνύματος που εκπέμπουμε.
Το «ΡΟΥΠΕΛ 1941 – Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ» δεν είναι ένα απλό δρώμενο. Δεν είναι μια ακόμη εκδήλωση. Είναι μια πράξη συλλογικής μνήμης, τιμής και αντίστασης στη λήθη. Ένα σχολείο βιωματικής Ιστορίας για μικρούς και μεγάλους, μακριά από κάθε είδους εθνικιστική ρητορική ή ιδεολογική καπηλεία. Και ναι, είναι γεγονός: όσο αυξάνεται η απήχησή της, τόσο περισσότεροι εμφανίζονται να “αγκαλιάζουν” την εκδήλωση. Καλώς να έρθουν. Αρκεί να μην ξεχνούν, και να μην επιχειρούν να οικειοποιηθούν τον μόχθο και τη διαδρομή άλλων.
Η επιτυχία του “ΡΟΥΠΕΛ 1941 – Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ” δεν είναι ορφανή. Δεν προέκυψε τυχαία. Δεν βασίστηκε σε χρηματοδοτήσεις δημόσιων φορέων, που σαφώς είναι αναγκαίες για την κάλυψη των εξόδων.
Βασίστηκε σε συλλογική δουλειά, γνώση, μεράκι και αφοσίωση. Και γι’ αυτό, έχει όνομα. Και αυτό είναι, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ, το Σωματείο “Στενωπός – Οχυρώσεις Μπέλλες – Αγκίστρου”.