Το άρθρο του Παναγιώτη Σαββίδη που δημοσιεύτηκε υπό τον τίτλο «Από το Βερντέν στη Σιντική: Όταν η ιστορία ενώνει (και όταν όχι)» εγείρει σημαντικά ζητήματα γύρω από την ανάδειξη της ιστορικής μνήμης στην περιοχή των Σερρών και της Δράμας. Ωστόσο, όταν αναφέρεται στη Σιντική και, ειδικότερα, στον ρόλο του Δημάρχου Γιώργου Τάτσιου, το άρθρο χάνει την ισορροπία του και διολισθαίνει σε μια υποκειμενική και άδικη αποτίμηση, αποσιωπώντας κρίσιμες παραμέτρους.
🔺🔻Η στήριξη στο Ρούπελ είναι έμπρακτη και πολυεπίπεδη
Η ετήσια αναβίωση της Μάχης του Ρούπελ δεν είναι απλώς μια “επιτυχία του 2016” όπως την παρουσιάζει το άρθρο. Είναι το αποτέλεσμα μιας συνεχούς, διοικητικά και οικονομικά υποστηριζόμενης προσπάθειας από τον Δήμο Σιντικής, με τον ίδιο τον Δήμαρχο να έχει θέσει το συγκεκριμένο εγχείρημα ψηλά στην πολιτιστική και αναπτυξιακή του ατζέντα. Από την εξασφάλιση χρηματοδοτήσεων και τη στήριξη της τοπικής επιχειρηματικότητας μέχρι την παροχή υποδομών και την προώθηση σε εθνικό επίπεδο, ο Δήμος υπήρξε σταθερός αρωγός.
Είναι εντελώς αβάσιμο, λοιπόν, να υποστηρίζει κανείς πως ο Δήμος λειτουργεί με αποκλεισμούς. Η στήριξη του σωματείου «Στενωπός» δεν αποτελεί προσωπική επιλογή ή ιδιοκτησιακή νοοτροπία, αλλά αναγνώριση ενός φορέα με τεχνογνωσία, συνέπεια και αποτελέσματα. Ο Δήμος Σιντικής δεν απέκλεισε κανέναν. Αντίθετα, προσκάλεσε φορείς να συμμετάσχουν σε διάλογο και πράξη, αλλά δεν μπορεί να επιβάλει ενότητα όπου υπάρχουν διασπαστικές ή συγκρουσιακές αντιλήψεις.
🔺🔻Χρηματοδότηση και σχεδιασμός με θεσμικά κριτήρια
Η υπονοούμενη μομφή πως ο Δήμαρχος “εργαλειοποιεί” ένα σωματείο, χωρίς θεσμική διαβούλευση, δεν ευσταθεί. Τα έργα που σχετίζονται με την ανάδειξη της Γραμμής Μεταξά, συμπεριλαμβανομένων μελετών, δράσεων προβολής και διοργάνωσης εκδηλώσεων, εντάσσονται σε ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα, τα οποία διέπονται από αυστηρά πλαίσια αξιολόγησης. Καμία ενίσχυση ή προώθηση δεν μπορεί να γίνει χωρίς διαφάνεια και λογοδοσία.
Ο Δήμος Σιντικής έχει επανειλημμένα αποδείξει ότι διαθέτει το θεσμικό υπόβαθρο και τις διοικητικές ικανότητες να στηρίζει έργα ιστορικής σημασίας, χωρίς να μετατρέπει την ιστορία σε μέσο πολιτικής χειραγώγησης.
🔺🔻Συνεργασία υπάρχει – όχι ασυμφωνία
Η θεμελιώδης παρανόηση του άρθρου είναι ότι ταυτίζει τη θεσμική υποστήριξη ενός αποδοτικού σχήματος με την “αποκλειστικότητα”. Η πραγματικότητα είναι πως, πέραν του «Στενωπού», ο Δήμος έχει συνεργαστεί με πλήθος φορέων, από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας έως τις Ένοπλες Δυνάμεις, καθώς και ανεξάρτητους ερευνητές και ιστορικούς. Όμως συνεργασία δεν σημαίνει ισοκατανομή ρόλου ανεξαρτήτως συνεισφοράς. Η ουσιαστική συμμετοχή απαιτεί τεκμηρίωση, σχέδιο και προσήλωση στο κοινό καλό, όχι απλώς διεκδίκηση ορατότητας.
🔺🔻Η ενότητα χτίζεται με ευθύνη – όχι με δημόσια επίθεση
Τέλος το ύφος του άρθρου, με ευθείες προσωπικές βολές κατά του Δημάρχου, δεν υπηρετεί ούτε την ιστορική μνήμη ούτε την ενότητα που επικαλείται. Αντιθέτως, τορπιλίζει τη δυνατότητα ειλικρινούς διαλόγου. Η πραγματική εθνική αφήγηση οικοδομείται με θεσμικότητα, σεβασμό και αλήθεια, όχι με απόπειρες παραγκωνισμού θεσμικών εκπροσώπων που φέρουν το βάρος της ευθύνης για έργα που απαιτούν αποφασιστικότητα και συνέχεια.
🔴Συμπέρασμα:
Ο Δήμαρχος Σιντικής έχει στηρίξει όσο λίγοι την ανάδειξη της Γραμμής Μεταξά. Το να του καταλογίζεται ιδιοκτησιακή νοοτροπία είναι όχι μόνο άδικο αλλά και αποπροσανατολιστικό για την κοινή γνώμη. Αντί να υπονομεύουμε έμπρακτες προσπάθειες με αφορισμούς, ας επενδύσουμε όλοι, θεσμοί, φορείς και πολίτες, σε ουσιαστικό διάλογο, τεκμηριωμένες προτάσεις και κοινή στρατηγική.
📌📌Η ιστορία ανήκει στην κοινωνία, πράγματι. Αλλά η ιστορία υπηρετείται από εκείνους που πράττουν για το κοινό καλό, όχι από εκείνους που απλώς σχολιάζουν.