Αξιόλογη για μια ακόμη χρονιά η προσπάθεια της θεατρικής ομάδας Σιδηροκάστρου. Φιλότιμες οι προσπάθειες των ηθοποιών που δίνουν την ψυχή τους και τον ελεύθερο χρόνο για κάτι που αγαπούν πιστεύοντας ότι προσφέρουν στο κοινό της Σιντικής.
Το έργο του Μάριο Ποντίκα σημαντικό και διαχρονικό αλλά αναρωτιόμαστε γιατί δεν παρουσιάστηκαν πολλές από τις «καίριες ειδήσεις του». Για παράδειγμα το εθνοκεντρικό ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, η παράλογη παρέμβαση της εκκλησίας στον καθημερινό βίο, η προσκόλληση των Ελλήνων σε παρελθοντικά επιτεύγματα που στην εν λόγω περίοδο ονομάζεται «Πολυτεχνείο», Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο; Μάθημα ελληνικής ιστορίας από το δάσκαλο των παιδικών μας χρόνων, Όποιος ξέρει να σκέφτεται, ξέρει και να εκφράζεται… και τόσα άλλα.
Γιατί; Ποιοι θα ενοχλούνταν από τα σχόλια για την παρέμβαση της εκκλησίας στον καθημερινό βίο, ποιοι θα ενοχλούνταν από τις αναφορές στο Πολυτεχνείο; Ποιοι θα ενοχλούνταν από τον δάσκαλο – αυθεντία με τη βέργα και τις φασίζουσες ιδέες; Που είναι η καθαρίστρια; Που είναι όλα αυτά που κάνουν επίκαιρο το έργο του Ποντίκα, που κάνουν τον κόσμο να σκέφτεται, να προβληματίζεται;
«Ο συγγραφέας Μάριος Ποντίκας έγραψε το θεατρικό έργο «Εσωτερικαί ειδήσεις» το 1980, σατιρίζοντας την ελληνική πραγματικότητα και τις συνήθειες των Ελλήνων της εποχής του. Η εκ νέου ανάγνωση του έργου εγείρει ερωτήματα σχετικά με το αν και κατά πόσο έχουν μεταβληθεί οι συμπεριφορές και οι συνήθειες των Ελλήνων, σαράντα χρόνια μετά τη συγγραφή του. Χαρακτηριστικά παραδείγματα σκιαγράφησης της ελληνικής καθημερινότητας της δεκαετίας του ‘80 αποτελούν η δυσλειτουργική σχέση του Δημόσιου Υπαλλήλου και του πολίτη-πελάτη, οι ατελείωτες, άνευ λόγου και ουσίας, συζητήσεις περί φέτας, τηγανιτών εδεσμάτων και κρεατικών, η θαλπωρή των εμπορικών καταστημάτων ως «τόποι απόλυτης ευτυχίας», η σοβαροφάνεια σε συνδυασμό με την ψευδο-επιστημονικότητα και τη λογιοσύνη εσωτερικής κατανάλωσης, η προσκόλληση των Ελλήνων σε παρελθοντικά επιτεύγματα, η παραγωγή και παρακολούθηση χαμηλού επιπέδου τηλεοπτικών εκπομπών. Η παρατήρηση των παραπάνω καταστάσεων οδηγεί στο συμπέρασμα της στασιμότητας, καθώς, εξετάζοντάς τες πέντε δεκαετίες αργότερα, κάποιες ομοιότητες της ελληνικής κοινωνίας με το παρελθόν είναι εμφανείς.»
Ακόμη και στην αντιγραφή της παρουσίασης του βιβλίου (για να δοθούν οι απαραίτητες πληροφορίες για το έργο) απουσιάζουν αυτά τα στοιχεία.
Τι είναι αυτό, αν δεν είναι λογοκρισία της τέχνης;
Το ιστορικό του θιάσου έχει παρουσιάσει τόσα χρόνια αξιόλογες παραστάσεις. Του αξίζει τώρα αυτό; Οι ηθοποιοί είναι ερασιτέχνες και δεν πληρώνονται. Το κάνουν γιατί το αγαπούν γι’ αυτό και αφιερώνουν τόσο από τον ελεύθερο χρόνο τους. Ποια είναι η γνώμη τους;
Λογικό από την άλλη, αν σκεφτεί κανείς ότι η περσινή παράσταση TOC TOC της θεατρικής ομάδας Σιδηροκάστρου, που χειροκροτήθηκε από το κατάμεστο θέατρο των Σερρών, δεν παρουσιάστηκε στη Σιντική γιατί δεν άρεσε σε όσους θεωρούν τον εαυτό τους ειδήμονα για τα πάντα και χρησιμοποιούν την εξουσία τους!
Τι είναι αυτό, αν δεν είναι λογοκρισία της τέχνης;
Πολύ γαρδούμπα φάγαμε, αλλά την ουσία την αποφεύγουμε, όταν το έργο του Ποντίκα θίγει, ξύνει πληγές, φανερώνει, εκθέτει….
Στην έναρξη ακούστηκαν σχόλια από τον σκηνοθέτη για τη στασιμότητα που φαίνεται πέντε δεκαετίες μετά από τη συγγραφή του έργου. Όχι δεν είναι στασιμότητα, είναι οπισθοδρόμηση! Η δεκαετία του ’80 είναι μία δεκαετία που σημαδεύτηκε από μεγάλες αλλαγές στην ελληνική πραγματικότητα, στην πολιτική, στην κοινωνία, στις τέχνες, στον πολιτισμό… Μια δεκαετία που έφερνε στην επιφάνεια χρόνια προβλήματα, τα έθιγε, τα εξέθετε στο κοινό. Ακόμη και η ερασιτεχνική ομάδα του Σιδηροκάστρου ξεκινά στις αρχές της δεκαετίας του ’80 υπό την αιγίδα του Ε.Λ.Ο.Σ. Το δημοκρατικό Σιδηρόκαστρο ακολούθησε τις μεγάλες αλλαγές που σημειώνονταν πανελλαδικά και δημιούργησε θέατρο!
Οι ειδήσεις, όπως το λέει και ο τίτλος του έργου, πρέπει να παρουσιάζονται και να τις κρίνουν οι θεατές. Έτσι και το θέατρο πρέπει να παρουσιάζεται και να το κρίνουν οι θεατές.
Όταν εκφράζεις τη γνώμη σου (με σχόλια, με τσιτάτα του Μπρεχτ που δεν κολλάνε παντού!) πριν την παράσταση αυτό είναι διδακτισμός, λες στον άλλον τι να νιώσει, τι να σκεφτεί, τον υποτιμάς. Και αυτό είναι αμοιβαίο!
Και στο κάτω κάτω της γραφής, αν δεν θες να καταπιαστείς με κάτι που θίγει, δεν το αλλάζεις, δεν το κουκουλώνες, διαλέγεις ένα άλλο έργο (αφού πάρεις «έγκριση»).
Τόσα υπάρχουν!
Η ΣΥΝΤΑΞΗ ” ΨΙΘΥΡΟΙ ΣΙΝΤΙΚΗΣ”
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΑΙ (ΠΙΚΑΝΤΙΚΑΙ) ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Μάριου Ποντίκα
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συγγραφέας: Μάριος Ποντίκας
Σκηνοθεσία: Γιώργος Καρύδας
Σκηνικά: Γιώργος Καρύδας
Ταμπέλες: Βασιλική Ιωαννίδη
Χορογραφίες: Αστέρης Πολυχρονίδης
Κοστούμια: Ο θίασος
Μουσική επένδυση: Ο θίασος
ΠΑΙΖΟΥΝ
Σάββας Λεζκίδης
Αθηνά Μικρέλη
Ελένη Πλατή
Φωτεινή Λυρίδου