Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμένος παρευρέθηκε σήμερα (30.10.16) στις εκδηλώσεις μνήμης για τον ηρώα λοχία Δημήτρη ΄Ιτσιο και τους αξιωματικούς και στρατιώτες της Ομορφοπλαγιάς , στο ηρώο του Πολυβολείου Π8, που βρίσκεται σε υψόμετρο 1.650 μέτρων στο όρος Μπέλλες
Στις 10 το πρωι τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο ηρώο του Πολυβολείου. Ο υπουργός τίμησε τον μοναδικό επιζόντα του Πολυβολείου Γιάννη Κοζάρτζη, με τιμητική πλακέτα.
Παρευρέθηκαν επίσης :
Η υπουργός Μακεδονίας – Θράκης Μαρία Κόλλια – Τσαρουχά, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ευάγγελος Αποστολάκης, ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Βασίλης Τελλίδης, Ο Σωματάρχης Γ΄ Σώματος Στρατού Αλκιβιάδης Στεφανής, ο συμπολεμιστής του Ιτσιου, Γιάννης Κοζάρτζης, ο γιός του ήρωα Αναστάσιος Ιτσιος, η τοπική στρατιωτική και πολιτική ηγεσία.
Στη συνέχεια ο υπουργός παρακολούθησε βολές Εθνοφυλάκων στο πεδίο Βολή Σιδηροκάστρου.
Ο Δημήτριος Ίτσιος γεννήθηκε το 1906 στην ακόμα σκλαβωμένη τότε Μακεδονία. Με την κήρυξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου επιστρατεύθηκε ως έφεδρος Λοχίας και υπηρετούσε στο Μπέλλες, πάνω από το χωριό του, τα Άνω Πορόια Σερρών.
Με την επίθεση των Γερμανών στην γραμμή Μεταξά η αντίσταση των Ελληνικών δυνάμεων είναι σθεναρή.
Οπως γράφει Πέτρος Πέννας στο βιβλίο του «Τα Άνω Πορόια Σερρών, Το διαμάντι του Μπέλες» :
«Παρά τη συντριπτική υπεροχή των Γερμανών και παρά την έλλειψη μόνιμων οχυρωματικών έργων η άμυνα του υποτομέα Ροδοπόλεως κράτησε σχεδόν μια ολόκληρη μέρα της 6ης Απριλίου 1941.
Το ένα ύστερα από το άλλο τα πολυβολεία εσίγησαν. Οι άνδρες των είχαν άλλοι σκοτωθεί και άλλοι αιχμαλωτίσθησαν. Το Π8 όμως πολυβολείο, που αρχηγός του ήταν ο Πορογιώτης Δημήτριος Ίτσιος, με συμπολεμιστές του και άλλους Πορογιώτες, από τους οποίους επέζησαν ο Θεόδωρος Ζιώγας και οι αδελφοί Κοζάρτση εσίγησε μόνον όταν εξαντλήθηκαν και τα 38.000 φυσίγγιά του. Το πολυβολείο Π8 ήταν στημένο ακριβώς απάνω από τα Άνω Πορόια και σε απόσταση 3 περίπου χιλιομέτρων στην τοποθεσία Ομορφοπλαγιά (Κιζ Μπουνάρ). Εγνώριζαν βήμα προς βήμα το έδαφος και τα κρυφά τα μονοπάτια που οδηγούσαν ανάμεσα από πυκνό δάσος στο χωριό. Κι όμως συνειδητοποιώντας πως εμάχοντο «υπέρ βωμών και εστιών» για το χωριό τους και το σπίτι τους, δε σκέφθηκαν ούτε στιγμή να επωφεληθούν από τη γενική σύγχυση και να εγκαταλείψουν τη θέση τους φεύγοντας προς το χωριό και να σωθούν. Αλλά ακλόνητοι στις θέσεις όπου τάχθηκαν εξάντλησαν και τις τελευταίες των σφαίρες, φέρνοντας αφάνταστη φθορά στους εισβολείς. Σε διακόσιους νεκρούς στρατιώτες μετρήθηκαν οι απώλειες των Γερμανών που προκλήθηκαν από τη δράση ειδικά του πολυβολείου Π8.
Ύστερα από την εξάντληση και του τελευταίου φυσιγγίου και τη διακοπή και της τηλεφωνικής επικοινωνίας με το Σταθμό Διοικήσεως του Υποτομέα, οι άνδρες όλοι βγήκαν από το πολυβολείο. Κι ενώ κάτω από τον Απριλιάτικο ήλιο διελογίζονταν ποιο δρόμο να πάρουν, ομάδα Γερμανών τους περικυκλώνει και τους αιχμαλωτίζει. Ο επικεφαλής της Γερμανικής ομάδος Αξιωματικός γνωρίζοντας άπταιστα τα Ελληνικά ζήτησε να μάθει τον αρχηγό του πολυβολείου. Παρουσιάζεται τότε ο Λοχίας Δημήτριος Ίτσιος χαιρετώντας τον Γερμανό Αξιωματικό. Εκείνος τον συγχαίρει για τη γενναιότητά του λέγοντάς του ότι αν η Πατρίδα του είχε μερικούς σαν κι αυτόν η Ελλάδα θα ήταν ανίκητη και ταυτόχρονα τον διατάσσει να τον ακολουθήσει. Σε απόσταση λίγων μέτρων από το πολυβολείο ο Γερμανός Αξιωματικός σταματά. Επιδεικνύει στον Λοχία Ίτσιο τις δεκάδες των πτωμάτων των Γερμανών στρατιωτών του που βρήκαν το θάνατο από τη δράση του. «Αυτό που βλέπεις είναι έργο δικό σου», του λέει και ο Ίτσιος περήφανα και σταθερά του απαντά: «έπραξα το καθήκον μου». «Εσύ έπραξες το καθήκον σου» απαντά ο Γερμανός σε καθαρότατα Ελληνικά «και τώρα είναι η σειρά μου να εκτελέσω κι εγώ το δικό μου καθήκον». Και μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Ελλήνων και Γερμανών στρατιωτών ο Γερμανός Αξιωματικός βγάζει το πιστόλι και στυλώνοντάς το στον κρόταφο του παλικαριού τον εκτελεί εν ψυχρώ.
Έτσι ο Ίσιος πέρασε στο πάνθεον των ηρώων.