Όταν άρχισα να παίζω μπάσκετ στο ανοικτό γήπεδο Σιδηροκάστρου το 1982, όλοι μου έλεγαν κάνε υπομονή, θα θεμελειώσει κλειστό γυμναστήριο η πολιτεία και θα βελτιωθούν οι συνθήκες άθλησης.Θα παίζεται μπάσκετ σε ζεστό καθαρό χώρο, θα κάνεται το ντουζ σας μετά την προπόνηση αλλά κάνε λίγο υπομονή…
Εν έτη 2007 προς 2008 εξακολουθώ να παίζω μπάσκετ στην ίδια ομάδα.Μετά από 25 χρόνια εξακολουθώ να σκουπίζω το γήπεδο.Τότε έβγαζα τα νερά από τις βροχές το χειμώνα, τώρα την σκόνη.Εξακολουθώ να κάνω προπόνηση στο κρύο, και για ντουζ μετά την προπόνηση ούτε λόγος.Δεν έχουμε ούτε τα αυτονόητα.Ας κάνουν το γυμναστήριο Παγοδρόμειο να κάνουμε ομάδα χόκεϊ, που έχει και μεγάλη επιδότηση.
Σε παρακαλώ Αϊ-Βασίλη (που καταντήσαμε, γράφουν γράμματα στον Αϊ-Βασίλη τα 7χρονα, γράφουν και τα 37χρονα παιδιά!!!) φέρε μου για το 2008, ζέστη, καθαριότητα, ζεστό νερό για ντουζ.
Είσαι η μόνη μας ελπίδα.
Γρεασίδης Αριστείδης Προπονητής Μπάσκετ Ρούπελ Σιδηροκάστρου