Έναςάνθρωπος απλός, ξεχωριστός, ταπεινός, με πολλές γνώσεις και πνευματικάχαρίσματα, πατερικά βιώματα και θεϊκή φώτιση, πολυγραφότατος, δάσκαλοςπου αφιέρωσε τη ζωή του για τη σωτηρία της ψυχής των συνανθρώπων του.
Έτσιχαρακτηρίζουν οι μαθητές του τον ιερομόναχο πατέρα Ευσέβιο Βίττη, οοποίος εκοιμήθη την Τεταρτη το βραδυ σε ηλικία 82 ετών, στο ησυχαστήριότου στη θέση Φαιά Πέτρα Σιδηροκάστρου, όπου προσευχόταν τα τελευταίαχρόνια.
Ηεπιθυμία του ήταν να μη γίνει γνωστός ο θάνατός του πριν την ταφή τουκαι η κηδεία του να γίνει από έναν απλό κληρικό και έναν λαϊκό, χωρίςκόσμο. Η εκκλησία επέλεξε όμως να τον αποχαιρετήσει όπως άξιζε στημοναδικότητά του. Η εξόδιος ακολουθία έγινε στο μετόχι της μονής ΑγίουΓρηγορίου, στην εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Σταυρούπολη,από τον μητροπολίτη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβα, τονμητροπολίτη Σιδηροκάστρου Μακάριο και τον μητροπολίτη Κουλουέζ Μελέτιο.Αν και δεν ανακοινώθηκε η κηδεία, πλήθος κόσμου συνέρευσε στον ναό γιανα απευθύνει το ύστατο χαίρε στον πνευματικό δάσκαλο. Ακολούθησε η ταφήτου στο ησυχαστήριο της Φαιάς Πέτρας, όπου για πρώτη φορά επιτράπηκε ηπαρουσία γυναικών.
"Ο Ευσέβιος ήταν πόλος έλξης χιλιάδων ψυχών,πάσης τάξεως, ένας πνευματικός που αναγνωρίστηκε σε όλη την διάρκειατης ζωής του από λόγιους ανθρώπους", περιγράφει ο κ. ΣτυλιανόςΚεμετσετζίδης, ιδιοκτήτης του εκδοτικού οίκου "Ορθόδοξη Κυψέλη",μαθητής του ιερομόναχου και εκδότης ενός μέρους των βιβλίων του. "Ήτανπολύ ταπεινός. Δεν ήθελε να μπαίνει το όνομά του στα βιβλία καιυπέγραφε με το ψευδώνυμο Κεχρί, δηλαδή κάτι ασήμαντο. Με πολλήπροσπάθεια τον έπεισα να βάζουμε όνομα. Δεν δεχόταν επίσης ναφωτογραφηθεί, ούτε μιλούσε για τον εαυτό του. Δεν ήθελε ούτε ποσοστόαπό τις πωλήσεις των βιβλίων. Δεν τον ενδιέφεραν τα χρήματα. Είχεχαρίσματα θεϊκά και επίκτητα", λεει ο κ. Κεμετσετζίδης.
Η είδησητης κοίμησης του Ευσεβίου μεταδόθηκε στους μαθητές του και σε χώρες τουεξωτερικού, όπου ο ιερομόναχος έδρασε φιλανθρωπικά. "Ήρθα από τηΡουμανία. Ενδιαφερόμαστε να μεταφράσουμε τα βιβλία του", αναφέρει ο κ.Οβίδιος Λαζαρέσκου.
"Ο Ευσέβιος ήταν πόλος έλξης χιλιάδων ψυχών,πάσης τάξεως, ένας πνευματικός που αναγνωρίστηκε σε όλη την διάρκειατης ζωής του από λόγιους ανθρώπους", περιγράφει ο κ. ΣτυλιανόςΚεμετσετζίδης, ιδιοκτήτης του εκδοτικού οίκου "Ορθόδοξη Κυψέλη",μαθητής του ιερομόναχου και εκδότης ενός μέρους των βιβλίων του. "Ήτανπολύ ταπεινός. Δεν ήθελε να μπαίνει το όνομά του στα βιβλία καιυπέγραφε με το ψευδώνυμο Κεχρί, δηλαδή κάτι ασήμαντο. Με πολλήπροσπάθεια τον έπεισα να βάζουμε όνομα. Δεν δεχόταν επίσης ναφωτογραφηθεί, ούτε μιλούσε για τον εαυτό του. Δεν ήθελε ούτε ποσοστόαπό τις πωλήσεις των βιβλίων. Δεν τον ενδιέφεραν τα χρήματα. Είχεχαρίσματα θεϊκά και επίκτητα", λεει ο κ. Κεμετσετζίδης.
Η είδησητης κοίμησης του Ευσεβίου μεταδόθηκε στους μαθητές του και σε χώρες τουεξωτερικού, όπου ο ιερομόναχος έδρασε φιλανθρωπικά. "Ήρθα από τηΡουμανία. Ενδιαφερόμαστε να μεταφράσουμε τα βιβλία του", αναφέρει ο κ.Οβίδιος Λαζαρέσκου.
Ο ιερομόναχος Ευσέβιος
Οιερομόναχος Ευσέβιος Βίττης καταγόταν από την Πτολεμαΐδα. Ξεκίνησε τοιερατικό του έργο ως κληρικός στη Σουηδία. Το ιερό ησυχαστήριο τουΑγίου Νικολάου στο Rattvik της Σουηδίας είναι εξ ολοκλήρου έργο του.Είχε αποσυρθεί εκεί στις αρχές του 1973, με σκοπό να αφιερωθεί στηνπροσευχή, στην περισυλλογή και στη συγγραφή. Ο π. Ευσέβιος τηρούσε τοτυπικό του Αγίου Όρους, και όπως καταγράφηκε σε δελτίο της μητροπόλεωςΣουηδίας και Πάσης Σκανδιναβίας (1979), αποτελούσε αυτό επί σειρά ετών"την ακοίμητον λυχνίαν της Μητροπόλεως Σουηδίας και το ψυχικόνθεραπευτήριον των πιστών". Οι επισκέπτες του ιερού ησυχαστηρίουεύρισκαν σ’ αυτό ανάπαυση ψυχής, παρηγορία και τον δρόμο της σωτηρίας.Το 1980 ο π. Ευσέβιος, κατόπιν προτροπής του πνευματικού του, επέστρέψεστην Ελλάδα.