Το 2002 ο Bayari γράφει “Οι τραβερνιτικές γέφυρες όπως το σπήλαιο των Ζεστών Νερών είναι σπάνιες γεωμορφές και πρέπει να θεωρηθούν “ΦΥΣΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ”
ο Κ Αβαγιανός γράφει “Κοιτώντας πίσω το θέαμα της εισόδου με τον καταρράκτη κόντρα στο φως της ημέρας ήταν υπέροχο. Κάτι παρόμοιο είχα δει μόνπον στην είσοδο μιας σπηλιάς στην Ταυλάνδη. Εκεί βέβαια είχε αξιοποιηθείτουριστικά η περιοχή και συγκεντρώνει επισκέπτες
(ΔΗΜΟΣ ΣΙΝΤΙΚΗΣ Ο ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ σελ 29 και 35).
Με την θέσπιση του νόμου 1650/1986 το τοπίο αποτέλεσε αντικείμενο προστασίας ως «περιοχές μεγάλης αισθητικής ή πολιτιστικής αξίας και εκτάσεις που είναι ιδιαίτερα πρόσφορες για αναψυχή του κοινού και συμβάλλουν στην προστασία ή αποδοτικότητα φυσικών πόρων λόγω των ιδιαίτερων φυσικών ή ανθρωπογενών χαρακτηριστικών τους» (ν. 1650/86, αρ.2).
Μέχρι σήμερα δεν έχει χαρακτηριστεί η περιοχή αυτή ως ΤΙΦΚ.
ενώ έχει αποκλειστεί η πρόσβαση προς τον νότιο καταρράκτη απ΄ όλες τις πλευρές.
Τελευταία έμαθα πως είναι μια πολύ απλή διαδικασία με μια αίτηση να ανοίξει ο δρόμος και σύντομα πιστεύω πως θα ενημερωθεί ο Δήμος
Γιώργος Τσαταλτζινός
