ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ 12-04-2025 ΕΡΩΤΗΜΑ
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 30-03-2025
ΘΕΜΑ: ΠΟΣΟ ΤΙΜΑ ΤΟ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΤΟΥ?
Προς τον Δήμαρχο Σιντικής κ. Γεωργιο Τατσιο
Θεωρώ υποχρέωσή μου, όπως πιστεύω πως είναι και υποχρέωση του κάθε πολίτη, να ενημερώνει τους θεσμούς, όταν παρατηρήσει κάτι που θεωρεί ως «μη σωστό». Στις 20-02-2025 κ Δημαρχε δηλώσατε « ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ» και φυσικά δεν θα αμφισβητήσω αυτό που λέτε . Πιστεύω επίσης πως και όλοι οι προηγούμενοι Δήμαρχοι ως προσωπικότητες, σεβόντουσαν την ιστορία του τόπου. ΟΜΩΣ οι θεσμοί Δήμαρχος, Δ.Σ. αλλά και γενικά ως Δήμος από το 1913 έως και σήμερα τι έχουμε πραξει? Επί 109 χρόνια οι Σιδηροκαστρινοί, αδιαφορήσαμε τελειως για τον πραγματικό αριθμό των σφραγιασθέντων από τους Βουλγάρους το 1913. Το 2022 μετά από μια απλή έρευνα του γράφοντος και με βάσιμα στοιχεία που έχουν δημοσιοποιηθεί στους «ΨΙΘΥΡΟΥΣ ΣΙΝΤΙΚΗΣ» στο ΦΒ αλλά και σταλεί στον Δήμο Σιντικής, διαπιστώθηκε πως ο αριθμός αυτός ανερχόταν στους «148» όπως εξ άλλου αναφέρεται εκείνη την εποχή και από τον αείμνηστο Δάσκαλο–ιερέα Κωνσταντίνο Αγγελίδη αλλά και από την Γαλλική εφημερίδα “ L’ ILLUSTRATION”. Για πρώτη φορά το 2022 ο προκάτοχός σας κ Δομουχτσίδης, απολογήθηκε για την αδράνεια επί τόσα χρόνια του Δήμου και ανέγνωσε μέσα στην εκκλησία της Ευαγγελίστριας τα 148 ονόματα. Σκόπευε δε να τροποποιήσει την μορφή του Ηρώου προσθέτοντας δύο ακόμη πλάκες στις οποίες θα είχαν προστεθεί τα υπόλοιπα 83 ονόματα. Από το 1913 έως το 1963 μνημονευόταν 69 ονόματα. Δεν είναι γνωστό από πότε και μέχρι το 2022 μνημονευόταν μόνον οι 65 . Το θέμα όμως θεωρώ πως δεν τελειώνει εδώ. Μερικά βασικά ερωτήματα πρέπει να σας απασχολήσουν να ερευνηθούν και να απαντηθούν.
1ον Στο σημερινό Ηρώον συνεχίζεται ακόμη η αναγραφή στην πλάκα των ονομάτων, μόνον 65 σφραγιασθέντων Σιδηροκαστρινών , που συμφωνούν κατά τα 2/3 περίπου με τα 69 ονόματα των αναγνωρισθέντων το 1913 και καταγραφέντων με εντολή Πάγκαλου από τους Δημογέροντες την 1η Ιουλίου 1913. Στα ιστορικά βιβλία, «ΣΙΝΤΙΚΗ Ιστορία και Παραδόσεις» της αείμνηστης Άννας Τολουδη, το «ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ Η ΑΙΩΝΙΑ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ του Συνταγματάρχη ε.α. κ Νικολάου Σκαρλάτου, στο ανατυπωμένο το 1963 βιβλιαράκι (των Δημογερόντων το 1913) του Δήμου και στη λίστα του Δάσκαλου- Ιερέα Κωνσταντινου Αγγελιδη αδελφού σφαγιασθέντα στο Σιδηρόκαστρο το 1913, υπάρχουν λίστες με πολλά από τα ονόματα να συμπίπτουν αλλά και πολλά διαφορετικά σε κάθε λίστα. Δεν πρέπει να διευκρινισθεί πόθεν προέκυψαν αυτές οι διαφορές, να συγκεντρωθούν όλα τα ονόματα, και να αναγραφούν στο Ηρωον επί τέλους όλα και τα 148 ονόματα αυτά που κατά το προσκλητήριο άρχισαν επί τέλους από το 2022 να ακούγονται στο Ηρώον?
2ον Τα ανακομισθέντα σε πάνδημη τελετή οστά των σφαγιασθέντων και ενταφιασθέντα στο Παλιό Ηρώο το 1920, ξεθαύτηκαν το 1960, όταν ο τότε Δήμαρχος γκρέμισε το Ηρώο με σκοπό να κτίσει Τουριστικό Περίπτερο και αποθηκεύτηκαν στο κοιμητήριο που είχε κτιστεί στα νεκροταφεία του Προφήτη Ηλία. Δεν έχει γίνει (απ΄ ό,τι θυμάμαι και πληροφορούμαι) η μετακομιδή τους στο νέο Ηρώον, όπου προβλέφτηκε γι αυτό τον λόγο κατάλληλος χώρος. Ο χώρος αυτός χρησιμοποιήθηκε ως αποθήκη ηλεκτρολογικού υλικού του Δήμου και όπως πληροφορήθηκα έγιναν τέσσερις απόπειρες διάρρηξης του χώρο, κάτι που επετεύχθηκε την 4η φορά και εκλάπη το υλικό. Δεν πρέπει να μεταφερθούν στον χώρο αυτό κάτω από το Ηρώον τα οστά των ηρώων ώστε αυτό να αποτελεί «κοινοτάφιο ηρώων και όχι κενοτάφιο»? Τα οστά είναι ακόμη εκεί παρατημένα στο κοιμητήριο του Προφήτη Ηλία, μαζί με τα οστά Αγνώστων Αξιωματικού και οπλιτών που ούτε ο Δήμος, ούτε και ο Στρατός αναλαμβάνουν, ή να βρουν σε ποιους ανήκουν (χρησιμοποιώντας την μέθοδο του DNA και υπάρχουν στα στρατιωτικά κατάστιχα στρατιώτες αγνοούμενοι στους τότε πολέμους) ή να τα μεταφέρουν στα στρατιωτικά νεκροταφεία της Ευαγγελίστριας.
3ον Από τον ασβεστόλακκο βγήκαν και αναγνωρίστηκαν μόνον 8 πτώματα, καθόσον τα υπόλοιπα είχαν γίνει μια άμορφη μάζα από την σήψη, όπως αναγράφεται σε αναφορά της στρατιωτικής μονάδος που επεχείρησε την εκταφή των πτωμάτων. Δεδομένου πως στους δρόμους του Βαροσίου βρέθηκαν 46 πτώματα αναγνωρισμένα, 6 επίσης από τους 9 που κατέφυγαν στο Σχιστόλιθο στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν βρεθηκαν σφαγμενοι, καθώς και μελή οικογενειών που οι βούλγαροι θα οδηγούσαν στην Βουλγαρία και τους κατάσφαξαν, συμπλήρωσαν τον αριθμό 69 (46+8+15)που κατέγραψαν οι Δημογέροντες. Τα οστά των υπολοίπων 79 σφαγιασθέντων, «ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ?» Μήπως είναι ακόμη θαμμένα εκεί που ήταν η ασβεσταριά, στον αυλόγυρο του παλιού ορφανοτροφείου? Γιατί δεν έχει εντοπιστεί και περιοριστεί αυτός ο χώρος ώστε να μην ποδοπατείται από περαστικούς?
4ον Επτά οικογένειες και σύνολο μελών 32, είχαν εξαφανισθεί από προσώπου γης τις αποφράδες εκείνες ημέρες του 1913. Κανείς δεν γνωρίζει αλλά και κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει ποτέ τι απέγιναν. Οικογένειες άλλες που είχαν απαγάγει για να τους μεταφέρουν στην Βουλγαρία. βρέθηκαν θαμμένες σε πρόχειρους τάφους. Για τους 32 κανείς δεν γνωρίζει που βρίσκονται. Ο αριθμός των σφαγιασθέντων λοιπόν ανεβαίνει στους 180.
Σε φωτογραφία που κυκλοφορεί, αναγράφεται ως υπότιτλος «ο Τάφος του Μητροπολίτη Ασημιαδη» Που είναι αυτός ο Τάφος? Που είναι τα οστά του Μητροπολίτη? Γιατί δεν είναι θαμμένα πίσω από την εκκλησία του Άγιου Γεωργίου? Γιατί δεν υπάρχει έστω κι ένα κενοτάφιο του μακαριστού Ασημιαδη?
5ον Κατά τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο το 1917-1918, 49 περίπου Σιδηροκαστρινοί Όμηροι πέθαναν στην Βουλγαρία από κακουχίες και πείνα.
6ον Στον Β΄ Π.Π φρικτό θάνατο βρήκαν στην θέση Πλατάνια νότια του Πετριτσίου 5 Σιδηροκαστρινοί που θεωρήθηκαν μυημένοι στο κίνημα στα Κύργια της Δράμας τον Σεπτέμβριο του 1941
148+32+49+5= 234 Πολλοί οι νεκροί πολίτες ήρωες Σιδηροκαστρινοι άγνωστοι στον πολύ κόσμο.
-Σκοπεύει ποτέ ο Δήμος να πραγματοποιήσει κάποια σοβαρή έρευνα, σχετικά με τα γεγονότα του προηγούμενου αιώνα, να αποτυπώσει και να καταγράψει τα τραγικά αποτελέσματα τους ως επίσημη θέση του Δήμου στα επίσημα βιβλία του, η θα συνεχίσουν οι εκφωνητές των πανηγυρικών της 27ης Ιουνίου να αναφέρονται στο «πάνω από 100 ήταν οι σφραγιασθέντες?»
-Σκοπεύει ο Δήμος να πραγματοποιήσει επί τέλους κάποτε κάποια σοβαρή έρευνα για να εντοπιστούν όλα τα οστά των σφραγιασθέντων και των άλλων ηρώων και να τοποθετηθούν εκεί που τους αρμόζει, στο Ηρώον? -Σκοπεύει ο Δήμος να πραγματοποιήσει κανονικό μνημόσυνο όλων των ηρώων η θα εθελοτυφλεί με μια τυπική εκδήλωση στο Ηρώον και θα αναλώνεται ανούσια στην κατεύθυνση της πορείας μιας τυπικής παρέλασης όπου δυστυχώς λείπουν και οι μαθητές? -Στην Ευαγγελίστρια θα μνημονευτούν ποτέ συστηματικά οι σφραγισθέντες, η θα μνημονεύεται και θα υπάρχουν κόλλυβα μόνο για τον μακαριστό σφαγιασθέντα Ασημιάδη?
Το Σιδηρόκαστρο δεν είναι μόνον μια «ΠΟΛΕΜΟΠΑΘΉΣ» όπως χαρακτηρίστηκε στο παρελθόν αλλά μια «ΜΑΡΤΥΡΙΚΗ ΠΟΛΗ» και αυτοί που σφαγιαστήκαν είναι «ΗΡΩΕΣ» επειδή θυσιάστηκαν μη απαρνούμενοι την Ελληνική τους καταγωγή.
Η θυσία τους αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να είμαστε σήμερα ελεύθεροι και Έλληνες. Πρέπει να τους αποδοθεί η δέουσα προσοχή και ο δέον σεβασμός. Κατά την άποψή μου επίσης πρέπει να χαρακτηριστεί δημόσια κάποτε το Σιδηρόκαστρο «ΠΟΛΗ ΜΑΡΤΗΡΙΚΗ» γιατί έτσι είναι . Με το βλέμμα πάντα στο Σιδηρόκαστρο – Σιντική Μετά τιμής Γεώργιος Τσαταλτζινός
