Στον πόλεμο των επιστολών για το «λουκέτο» στην Ιερά Μονή Κηρύκου και Ιουλίτης, στο Σιδηρόκαστρο, έρχεται να προστεθεί και η ανοιχτή επιστολή του συνταξιούχου ιερέα, Δημητρίου Κούρτογλου, που εμμέσως στρέφεται κατά του μητροπολίτη Μακαρίου.
Ξυπνήσαμε ένα πρωινό και ακούσαμε ότι οι μοναχές της Ιεράς Μονής Κηρύκου και Ιουλίττης έφυγαν από την Μονήν. Ερωτήθηκα και είπον: Μήπως ήρθαν οι Τούρκοι και κατέλαβον την Μονήν και απέλασαν τις Μοναχές; Όχι, δεν ήρθαν οι Τούρκοι, ο Σεβασμιώτατος Σιδηροκάστρου κ.κ Μακάριος ήρθε σε σύγκρουση με την Ηγουμένη Χριστονύμφη. Άραγε γιατί; Μήπως δεν εκτελούσαν καλά τα πνευματικά τους καθήκοντα; Μα αυτές όταν ψάλλουν ανεβάζουν την ψυχοπνευματική υπόσταση εις τα ύψη. Μεταρσιώνεται ο πιστός και γυρίζει σπίτι του γαληνεμένος και ικανοποιημένος. Αλλού είναι η αιτία και ας μην υποκρινόμεθα. Το χρήμα, το ευρώ, το έχομε αδυναμία και δώσαμε απτές αποδείξεις. Εάν χρειασθή θα παραθέσωμε αποδεικτικά στοιχεία.
Οι μοναχές Σεβασμιώτατε δεν εξασκούν βιοτεχνικές επιχειρήσεις, αλλά πνευματικό έργο προς δόξαν Θεού και σωτηρίαν ψυχών. Πώς να εξασκήσουν τα καθήκοντά τους όταν σε κάθε σου επίσκεψην τις έκανε άνω κάτω; Τυχαία ήταν τα εγκεφαλικά της Ηγουμένης; Δεν έβγαλε στη φόρα το περιεχόμενο των εγγράφων σας, για να μην βγη το μεγάλο σκάνδαλο προς τα έξω και κλονιστή η πίστις των χριστιανών: Εάν χρειασθή και αυτό θα γίνη.
Την προσοφορά του Μοναστηριού το εξετίμησε ο κόσμος και το συμπαραστάθηκε από πάσης απόψεως: Είναι ευλογημένο από το Θεό, διότι ευλογήθηκε από τα άγια χέρια του Οσίου πατρός Ιωάννου Παπάλη, που το έργον του προσπαθείτε να μειώσετε. Το έργο Του αξιολογήθηκε ήδη από τον Θεόν και τους πιστούς. Εσείς επιδιώκετε, φιλόδοξα, να προβάλλεται το έργο Σας. Χωρίς να σας διακρίνει μετριοφροσύνη και ταπείνωση. Βλέπετε με τι αργό ρυθμό βαδίζει η Μονή αγίας Βαρβάρας; Η μία δύο δεν έγιναν, εκτός αυτής που εδιώχθη από την Μονή Κηρύκου και Ιουλίττης, που έπαιξε ρόλο κατασκόπου.
Ειλικρινά σας ερωτώ Σεβασμιώτατε, έχετε αναπαυμένη τη συνείδησή Σας; Που συμβάλλατε στη διάλυση μια τέτοιας οργανωμένης Μονής. Ή έχει υποστή άμβλυνση η συνείδησή Σας;
Εγώ πόνεσα πολύ, διότι ήμουν παρόν όταν ετέθη ο θεμέλιος λίθος. Και προσωπική εργασία προσέφερα και υλική. Και επί τριάκοντα τρία έτη, εκ περιτροπής, λειτουργικά εξυπηρέτησα το Μοναστήρι και μου έμειναν από της καλλίτερες χρήσιμες αναμνήσεις.
Εάν δεν γυρίσουν οι αδελφές, τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις; Αρχαιολογικός χώρος; Ή αίθουσες Κινηματογράφου όπως έκαμαν στα κατεχόμενα οι Τούρκοι;
Τι φοβερό κατάντημα Δέσποτα «Άγιε».
Ημπορεί να επανέλθη η Μονή εις την αρχική θέση και αίγλην εάν Εσείς με πνεύμα ανυπόκριτης αγάπης και ταπεινοφροσύνης θα το θελήσετε. Όλα τακτοποιούνται με αμοιβαία υποχώρηση και αγάπη. Δεν είναι το μεσοανατολικό ή το Κυπριακό. Χρειάζεται μετάνοια και αναγνώριση της τυχόν ευθύνες μας «Ουδείς αναμάρτητος…».
Περί μετανείας: Ο Επίσκοπος κάποιας Επαρχίας έπεσε μια φορά σε μεγάλη αμαρτία. Την άλλη μέρα ήταν γιορτή και επρόκειτο να λειτουργήση σε μιαν εκκλησία, που πανηγύριζε και που πήγαινε συνήθως ολόκληρη η πόλις.
Μόλις μπήκε στην Εκκλησία ο Επίσκοπος, ανέβηκε στον άμβωνα, φανέρωσε μπροστά στο πλήθος την αμαρτία του, έβγαλε το Ωμοφόριό του, το έδωσε στο Διάκονό του, και είπε με πολλή συντριβή δυνατά για να ακουστή απ’ όλους: Ύστερα από τέτοια αμαρτία, δεν είμαι πια Επίσκοπός σας. Διαλέξτε κάποιον άξιο. Έκανε να φύγη, ο κόσμος όμως, που τον αγαπούσε, τον εμπόδισε. – Μείνε στη θέση σου κι ας είναι επάνω μας η αμαρτία σου, φώναξαν όλοι με μια φωνή.
Αντίστοιχο «Το αίμα Αυτού εφ’ ημάς και επί τα τέκνα ημών». Συγκινημένος ο Επίσκοπος από την αγάπη του λαού, ανέβηκε πάλι στον άμβωνα και φώναξε:
Αν θέλετε να μείνω στη θέση, που ανάξια κατέχω, θα κάνετε ό,τι σας ειπώ. – Πρόσταξε να κλειστούν αμέσως οι πόρτες της Εκκλησίας και να μείνη μόνο μια μικρή έξοδος. Έπεσε κατάχαμα (προύμυτα) μπροστά σ’ αυτή και είπε δυνατά στο Εκκλησίασμα για να τον ακούσουν όλοι: Δεν θα έχει μέρος με τον Θεόν όποιος δεν με πατήση προτού βγη από εδώ.
Οι χριστιανοί για να μη χάσουν τον Επίσκοπό τους, υπήκουσαν. Ένας – ένας που έβγαινε, πατούσε από πάνω του. Όταν πέρασε και ο τελευταίο, ακούστηκε φωνή από τον ουρανό να λέγη.
– Για την μεγάλη σου ταπείνωση, συγχωρήθηκε η αμαρτία σου.
Εκ του Γεροντικού
Εάν φταίξατε στη διάλυση του Μοναστηριού, το αμάρτημά σας είναι μεγάλο και σηκώνη μετάνοια. Η στάση του σώματός Σας δεν έχει σχέση εάν θα είναι κατάχαμα ή υπτίως ή άλλως. Το πνεύμα σας να αισθανθή συντριβή, ταπείνωση και να ζητήσει συγχώρηση πρώτα από τις αδελφές και έπειτα από τον υπόλοιπον ποίμνιόν σου και τότε θα χαρούν οι άγγελοι εν ουρανοίς και τα πνευματικά σου τέκνα εις τα όρια Μητροπόλεως. Δώσε μας αυτή την χαρά Σεβασμιώτατε για να αποκασταθή η αγαστή σχέση μεταξύ μας.
Εάν δεν διορθώσετε τα κακώς κείμενα, η σύγκρουση με τους χριστιανούς σας θα είναι μεγάλη. Προμηνύεται μεγάλη φουρτούνα και η σύγκρουση θα είναι και σ’ άλλους τομείς.
«Με το μέλι πιάνει κανείς πιο πολλά έντομα, παρά με το ξύδι». Θα θεωρήσω ευτυχή τον εαυτόν μου, εάν βάλλω ένα λιθαράκι στην προκύπτουσα υπόθεση.