Η Ολγα Φυταγκουρίδου για το θέμα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας

Μέρες τώρα διαβάζουμε, ακούμε, βλέπουμε, προβληματιζόμαστε, για το θέμα της ονομασίας του γειτονικού κρατιδίου, ένα θέμα που παραμένει άλυτο πάνω από 25 χρόνια τώρα. Και, κάνω κι εγώ κάποιες σκέψεις:

1. Γιατί τώρα;Τόσα χρόνια που προσπάθησαν πολλές κυβερνήσεις να το επιλύσουν ήταν ανίκανες και ήρθε τώρα ο μέγας διπλωμάτης κ. Κοτζιάς και ο κ. Τσίπρας να σημειώσουν μια «τεράστια εθνική επιτυχία»;

2. Μήπως, τώρα, ήρθε η ώρα να υποχωρήσουμε γιατί το επιβάλουν άνωθεν δυνάμεις που ο σκοτεινός και επιζήμιος ρόλος τους είναι γνωστός στην ελληνική ιστορία; 

3. Το πρόβλημα για μένα δεν είναι η Βόρεια Μακεδονία. Άλλωστε, όλοι γνωρίζουμε πως η Μακεδονία με την ευρύτερη έννοια καταλαμβάνει μια περιοχή πολύ μεγαλύτερη από το γεωγραφικό διαμέρισμα της Ελλάδας. Είτε αναφερθούμε στο βασίλειο της Μακεδονίας που χρονολογείται από τον 9ο π.Χ αιώνα είτε την περιοχή κατά τους ελληνιστικούς, τους ρωμαϊκούς και τους βυζαντινούς χρόνους. 

4. Από κανέναν, παρά μονάχα από κάποιους ανεγκέφαλους τυχοδιώκτες ή ακραίους εθνικιστές, δεν αμφισβητείται πως το μεν βασίλειο της Μακεδονίας κατοικούνταν από δωρικά φύλα (άρα ελληνικά) το δε κρατίδιο των Σκοπίων κυρίως από σλαβόφωνους πληθυσμούς που εμφανίστηκαν τον 7 μ.Χ αιώνα προερχόμενοι από βόρεια. 

5. Ήταν μέγα λάθος ότι δεχτήκαμε και ανεχτήκαμε την ύπαρξη δημοκρατίας της Μακεδονίας στην Ομόσπονδη Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας από τον Ιωσήφ Μπροζ το 1946. Δημιουργήθηκε έτσι μια κατάσταση με συνθήκες που ευνοούσαν τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας που θα οικειοποιούνται ένα όνομα με το οποίο δεν είχε ιστορική σχέση. 

6. Σημαίνοντες Σκοπιανοί έχουν δηλώσει κατ’ επανάληψη πως είναι Σλάβοι. Γιατί, εμείς να τους αναγνωρίσουμε ως Μακεδόνες; 

7. Το μεγάλο πρόβλημα στην κυοφορούμενη συμφωνία είναι η αναγνώριση «μακεδονικής γλώσσας» και «μακεδονικής εθνικότητας». Αν αυτό δεν είναι εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και παράδοση της εθνικής μας ταυτότητας, τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. 

8. Ο σημερινός «αριστερός» πρωθυπουργός είχε κάνει σημαία του έννοιες όπως λαϊκή κυριαρχία, η φωνή του λαού και άλλα τέτοια βαρύγδουπα. Ας το κάνει πράξη! Τι καλύτερο και ποιο δημοκρατικό να γίνει δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο λαός. 

9. Είναι, τουλάχιστον, υποκριτικό να εμφανίζουν κάποιοι πως είναι μια χρυσή ευκαιρία να κλείσουμε ένα εθνικό μέτωπο. Δεν το κλείνεις έτσι. Το κλείνεις με τους καλύτερους όρους για την πατρίδα σου, την ιστορία της και το μέλλον της. 

10. Οι ώρες που περνάμε είναι εξαιρετικά κρίσιμες. Απαιτείται σύμπνοια, σύνεση, Ομόνοια, κοινή γραμμή. Ας αρθούμε όλοι, λαός και ηγεσία, των περιστάσεων, ας παραδειγματιστούμε από τις φωτεινές στιγμές της ιστορίας μας και ας αγνοήσουμε όλα εκείνα που στο παρελθόν μας οδήγησαν σε επικίνδυνα μονοπάτια. Οι καιροί δεν περιμένουν. Κρίνεται το μέλλον και αυτό δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε. Έστω και την ύστατη στιγμή ας σκεφτούμε, ας αναλογιστούμε την ιστορία μας και ας πράξουμε το καθήκον μας απέναντι στις επόμενες γενιές.

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *