Με πραγματική έκπληξη διαβάσαμε την ανακοίνωση που εξέδωσε ο Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου για το θέμα της Λέσχης. Έκπληξη και απογοήτευση, γιατί επιμένει να μην κατανοεί θεμελιώδεις ανάγκες της κοινωνίας της οποίας χειροτονήθηκε να ηγείται πνευματικά.
Πρώτον, γιατί η στάση του για τη Λέσχη είναι απολύτως αντίθετη με αυτήν του Μητροπολίτη Σερρών κ. Θεολόγου. Ο Σεβασμιώτατος Σερρών διαφοροποιήθηκε πλήρως από την παράτυπη απόφαση της Κυβέρνησης να του παραχωρήσει μέρος του στρατοπέδου Παπαλουκά φροντίζοντας να αποτινάξει άμεσα τη ρετσινιά της εμπλοκής του σε μια ανήθικη συναλλαγή, σε πλήρη αντίθεση με τον Μητροπολίτη κ. Μακάριο που επέμεινε στην αδιάλλακτη απαίτησή του να αποκτήσει τη Λέσχη, χωρίς να τον απασχολεί η νομιμότητα, η προτεραιότητα του Δήμου, η ίδια η Δημοκρατία.
Ιδιαίτερα την τελευταία έδειξε πως την αγνοεί συστηματικά. Με την απαίτησή του να κατεβεί 3 φορές πανό της Κίνησης Πολιτών που διαμαρτύρεται δίκαια, επιχειρώντας έτσι να φιμώσει, να λογοκρίνει κάθε αντίδραση. Επιστρατεύοντας ακόμη και ιερείς για να κατασχέσουν πανώ διαμαρτυρίας εν είδει δυνάμεων καταστολής. Προβαίνοντας στην ανακοίνωσή του σε μια αναληθή και προσβλητική αξιολογική περιγραφή της πολιτικής και θρησκευτικής διαγωγής όσων τολμούν να αντιδρούν, θυμίζοντας εποχές φακελώματος, με προτάσεις όπως «θαμώνες της καφετέριας χωρίς έργο», που «δεν προσφέρουν ένα ευρώ στην Εκκλησία», εκτοξεύοντας ακόμη και απειλές (περισσότερα «θά ποῦμε ἐγγράφως… γιά νά βάλουμε… και κάποιους στή θέση τους»).
Προβληματίζει επίσης, όταν υπερηφανεύεται ο ίδιος για το έργο του, γιατί «τό Σιδηρόκαστρο τό ἔκανε πανελληνίως καί πανορθοδόξως γνωστό μέ τίς πρωτοποριακές του ἐνέργειες». Αλήθεια, με ποιο τρόπο; Πώς δεν υπέπεσε κάτι τέτοιο στη δική μας αντίληψή; Η πόλη του Σιδηροκάστρου τα τελευταία χρόνια σταθερά συρρικνώνεται. Εφόσον αρέσκεται να πολιτεύεται, ας απαντήσει: Με ποιους τελικά τρόπους το έργο του ωφέλησε την τοπική οικονομία; Πώς συνέβαλε ο ίδιος στην ευημερία των κατοίκων; Ανακαινίζοντας, π.χ., κτίρια που ωστόσο παραμένουν για δεκαετίες εκτός χρήσης, όπως η Μονή Κηρύκου και Ιουλίττης;
Επίσης, τι εννοούσε το βράδυ της Μεγ. Παρασκευής ότι «θα έχουμε το κτίριο της Λέσχης μισό μισό»; Η πρόσφατη ανακοίνωσή του δεν προαναγγέλλει καμία συνεργασία. Απεναντίας, με τον προσφιλή του αυταρχικό τρόπο προγραμματίζει μόνος, χωρίς κανέναν διάλογο, ως μονάρχης, τον τρόπο που θα λειτουργήσει το κτίριο της Λέσχης εφεξής, διεκδικώντας στην ουσία τον απόλυτο έλεγχο της πολιτιστικής λειτουργίας της πόλης.
Από πλευράς μας και με καλές προθέσεις του υπενθυμίζουμε τις πρόσφατες (27-05-2023) δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμου: «Η Εκκλησία είναι θεανθρώπινος οργανισμός και όχι κοσμικός και εξουσιαστικός θεσμός… ζει και λειτουργεί… διακονώντας κάθε πιστό, κάθε πολίτη, χωρίς διακρίσεις και, φυσικά, ανεξαρτήτως των πολιτικών πεποιθήσεων και των κομματικών προτιμήσεων του καθενός και της καθεμιάς. Όλους τους αγαπά… όλους τους αποδέχεται… και, φυσικά, σεβόμενη απόλυτα το αυτεξούσιο και την ελευθερία του ανθρώπου, ουδένα επιχειρεί να “ποδηγετήσει” ή να “χειραγωγήσει” ή να “καθοδηγήσει” προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση σε κάθε πτυχή του δημόσιου βίου της χώρας μας.»
Αν και τα παραπάνω δεν είναι αρκούντως συγκινητικά και πειστικά, τον παραπέμπουμε στη συνέντευξη στην ΕΡΤ Σερρών του κ. Δημήτρη Παπαστεργίου, Δημάρχου Τρικκαίων και Προέδρου της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας, όπου ο καταξιωμένος αυτοδιοικητικός χαρακτηρίζει την παραχώρηση της Λέσχης ως γεγονός «απαράδεκτο, ανεκδιήγητο, δεν ξέρω τι άλλες λέξεις να χρησιμοποιήσω για αυτό που έχει γίνει και με τον τρόπο που έχει γίνει», πως «δε χωράει σε καμία λογική και φέρουν ευθύνη όλοι όσοι συμμετείχαν, όχι μόνο το Υπουργείο και το ΤΕΘΑ αλλά και αυτοί που ζήτησαν, πίεσαν», «πρώτος φορέας θα πρέπει να είναι οι Δήμοι» και, τέλος, πως πρέπει «η τοπική κοινωνία που έχει δημάρχους, αντιπεριφερειάρχες, βουλευτές να ξεσηκωθεί».
Αυτονόητα, λοιπόν, η «Κίνηση Πολιτών για την παραχώρηση της Λέσχης στον Δήμο» συνεχίζει το έργο της. Βρίσκεται και θα βρίσκεται εδώ ενεργή, στο πλευρό του Δήμου Σιντικής και του Συμβουλίου Κοινότητας Σιδηροκάστρου που με τα ψηφίσματά τους ζήτησαν την ανάκληση της απόφασης του ΤΕΘΑ, με πρωτοβουλίες και δράσεις υπέρ της παραχώρησης της Λέσχης στον Δήμο. Μέχρι να αποδοθεί πραγματική δικαιοσύνη και το κτίριο περιέλθει οριστικά στον φυσικό του αποδέκτη.