Πριν πολύ καιρό συζητώντας με έναν υπεύθυνο του Γ.Ε.Σ. για τις δυνατότητες αξιοποίησης των Οχυρών της λεγόμενης «Γραμμής Μεταξά» -στο πλαίσιο του ιστορικού, βιωματικού τουρισμού όπως συμβαίνει στο εξωτερικό με επιτυχία- μου σχολίασε με ύφος 40 καρδιναλίων. «Μα καλά… Εκεί που σκοτώθηκαν ήρωες, εσείς θέλετε να γίνουν θεματικά πάρκα, καφετέριες και ξενοδοχεία?». Καταρχάς υπάρχουν οχυρά που ήταν σχεδόν «άκαπνα» υποστηρικτικά προς αυτά που έγραψαν ιστορία και ήρθαν τετ α τετ με τον εχθρό. Και κατά δεύτερον πως αλήθεια τιμάται η «Μάχη των Οχυρών» και οι ήρωες νεκροί τους, όταν τα έργα αυτά αξιοποιούνται και είναι επισκέψιμα στο κοινό– με πλήρη σεβασμό στο ιστορικό τους ύφος και χαρακτήρα- ή όταν τα αφήνουμε στη τύχη τους, έρμαια Ελλήνων και Βουλγάρων κατσιαπλιάδων, αλλά και ντόπιων τσοπαναραίων που ενίοτε τα μετατρέπουν σε στάβλους ? Δείτε τις δύο φωτογραφίες π.χ. πως είναι ο υπόγειος θάλαμος ενός οχυρού σήμερα και πως ο ίδιος χώρος μπορεί να «μεταμορφωθεί» σε ένα γραφικό καφέ, όπως συμβαίνει ήδη στο εξωτερικό. Και μη μου πείτε πως δεν είναι εμπειρία, να πίνεις τον καφέ σου σε ένα υπόγειο οχυρό.
x
