Η ΤΡΥΠΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ-ΑΓΙΑΣ ΖΩΝΗΣ.

 Ειλικρινά έχω μπερδευτεί με τα θρησκευτικά  πιστεύω ορισμένων, αν και κατά πόσον είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι ή δωδεκαθειστές. Οι δωδεκαθειστές προσέδιδαν και προσδίδουν θαυματουργικές ιδιότητες σε βράχους, σε δέντρα, σε ποτάμια και σε οτιδήποτε εντυπωσίαζε. Η τρύπα δίπλα στην είσοδο του παλιά σκαλισμένου Ναού και σήμερα Ιερού του Ναού που για πολλούς “θεωρείται  θαυματουργή” , βρίσκεται εκεί επί εκατοντάδες χρόνια, από τότε που σκαλίστηκε ο βράχος και φαίνεται να είναι ίσως λανθασμένο ξεκίνημα σκαλίσματος, για την είσοδο του ναού που η κανονική (είσοδος) φαίνεται συμμετρικότατη ως προς το κέντρο του εσωτερικού σκαλισμένου ναού. Κανείς δεν γνωρίζει αν ήταν ειδωλολατρικός ή χριστιανικός ναός αφού η αναθηματική στήλη που μιλάει για την ανέγερση του Ναού από τους Ρωμαίους Λυαίο και Κλαυδία, που βρέθηκε από τους Ρωμαικούς χρόνους , δεν αναφέρει χρονολογία ή είδος ναού.  Ο ναός αυτός ήταν και είναι αφιερωμένος στον μεγαλομάρτυρα Άγιο Δημήτριο και λειτουργούσε έως και το 1483 που το Σιδηρόκαστρο κατελήφθη από τους Τούρκους, οι οποίοι κατέστρεψαν και τις εικόνες στο εσωτερικό. Το 1912 και μετά από 529 χρόνια άνοιξαν οι πόρτες του ναού για τους Χριστιανούς. Το 1930-1933 ο μακαριστός Βασίλειος Μαγκριώτης επεξέτεινε τον Ναό με κολώνες προς  στην απόκρυμνη πλευρά, με την συμβολή των πρώτων επιμελητών του Ναού που ήταν του Μελενίκειου σωματείου οικοδόμων “Ο Άγιος Παντελεήμωνας”. Μετά την αποπεράτωση της επέκτασης του Ναού ο Σύνδεσμος Ευελπίδων Μελενίκου κατέθεσε αίτημα στον Μητροπολίτη  Σιδηροκάστρου η εικόνα της Τιμίας Ζώνης, που μεταφέρθηκε από τον Μελκένικο, να φιλοξενηθεί στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου και “ΕΤΣΙ Η ΠΡΟΣΦΥΓΟΠΟΎΛΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ΒΡΗΚΕ ΚΙ ΑΥΤΗ ΣΠΙΤΙ ΝΑ ΣΤΕΓΑΣΤΕΙ” (Οι Μελενικιώτες στο Σιδηρόκαστρο 1913-2011 σελ 46 Γ. & Ε Φουρτούνα).  Μέχρι το 1958 στην γιορτή της Αγίας Ζώνης γινόταν μια πολύ μικρή   τυπική πανήγυρη. Ο αείμνηστος Δήμαρχος τότε Παναγιώτης Βονίτης υιοθέτησε την ιδέα της εφημερίδας “Σιδηροκαστρινό Βήμα” και με ενέργειες του πέτυχε να εκδοθεί το Βασιλικό Διάταγμα της 11ης Νοεμβρίου 1958 και να καθιερωθεί η “ΕΜΠΟΡΟΖΩΟΠΑΝΗΓΥΡΗ” διάρκειας 3 ημερών που μετετράπει σε εμποροπανήγυρη και φυσικά βοηθούσε και βοηθάει την οικονομία του Σιδηροκάστρου.                                                           Η καθιέρωση του περάσματος από την τρύπα δεν είναι γνωστό πότε ξεκίνησε, αλλά “ΟΥΑΙ ΚΙ ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΑΝ Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΥΠΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΘΕΙ”. Κανείς ευτραφής στα χρόνια που έζησα εκεί και όσοι με γνωρίζουν θα θυμούνται πόσο κοντά ήμουν στην εκκλησία, δεν θυμάμαι να πέρασε από την τρύπα. Το ότι κόλησαν δυο τρεις παχουλούλες γυναίκες και χρειάστηκε “να τάξουν για να βγουν”, με κάνει να αναρωτιέμαι αν μόνον “οι ευτραφείς τότε ήταν οι αμαρτωλές-ή μη πιστές” ή συνέβαινε κάτι σχετικό με την απλή λογική?.

Γιώργος Τσαταλτσινός

 

 

 

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *